Israels Eerbeek is een naam die bij veel mensen niet direct een belletje doet rinkelen. Toch is deze kunstenaar van grote betekenis geweest voor de Nederlandse kunstgeschiedenis. Zijn band met het Gelderse dorp Eerbeek is daarbij opvallend te noemen. In dit artikel duiken we in het leven en werk van Israels Eerbeek en ontdekken we waarom hij zo’n bijzondere plek inneemt in de Nederlandse kunstwereld.
Wie was Israels Eerbeek?
Israels Eerbeek werd geboren als Isaac Israels in Amsterdam in 1865. Hij was de zoon van de bekende kunstschilder Jozef Israëls en groeide op in een artistiek milieu. Al op jonge leeftijd bleek dat Isaac veel talent had voor tekenen en schilderen. Hij volgde dan ook een opleiding aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam.
Isaac Israels ontwikkelde zich al snel tot een succesvol kunstenaar. Hij maakte vooral naam als schilder van het mondaine leven in Parijs en Amsterdam. Zijn werk werd gekenmerkt door een losse, impressionistische stijl en een gevoel voor kleur en licht. Hij schilderde vooral mensen, vaak in hun dagelijkse bezigheden. Zijn werk was populair bij een breed publiek en hij exposeerde regelmatig in binnen- en buitenland.
In 1923 verhuisde Isaac Israels naar het Gelderse dorp Eerbeek. Hij had daar een huis gekocht aan de Kanaalweg, dat hij de naam ‘De Zonnehoek’ gaf. Het was een idyllische plek, omringd door bossen en weilanden. Hier vond hij de rust en inspiratie die hij nodig had om te blijven schilderen.
De band met Eerbeek
Israels Eerbeek voelde zich al snel thuis in Eerbeek. Hij maakte er veel vrienden en had een goede band met de lokale bevolking. Hij was een graag geziene gast in het dorp en nam regelmatig deel aan lokale activiteiten. Zo was hij bijvoorbeeld betrokken bij de oprichting van de Eerbeekse Kunstkring, die tot op de dag van vandaag nog steeds actief is.
Israels Eerbeek was ook geïnteresseerd in de natuur en het landschap rondom Eerbeek. Hij maakte veel wandelingen en fietstochten door de omgeving en legde deze vast in zijn schilderijen. Zo schilderde hij bijvoorbeeld de IJssel bij Zutphen, de bossen rondom Eerbeek en de heidevelden bij Loenen.
Maar Israels Eerbeek was niet alleen geïnteresseerd in het landschap. Hij had ook oog voor de mensen die er woonden. Zo schilderde hij bijvoorbeeld de boeren en boerinnen die op het land werkten, de kinderen die speelden in de weilanden en de dorpsbewoners die elkaar ontmoetten op de markt. Zijn schilderijen geven een prachtig beeld van het leven in Eerbeek in de eerste helft van de twintigste eeuw.
De erfenis van Israels Eerbeek
Israels Eerbeek overleed in 1934 op 69-jarige leeftijd. Hij liet een omvangrijk oeuvre na, dat nog steeds bewonderd wordt door kunstliefhebbers over de hele wereld. Zijn schilderijen zijn te vinden in musea en privécollecties in binnen- en buitenland.
Maar ook in Eerbeek zelf is de erfenis van Israels Eerbeek nog steeds zichtbaar. Zo is er een straat naar hem vernoemd en is er een plaquette geplaatst op zijn voormalige woonhuis. Ook organiseert de Eerbeekse Kunstkring nog regelmatig tentoonstellingen van zijn werk.
Maar misschien wel het mooiste eerbetoon aan Israels Eerbeek is de manier waarop hij nog steeds voortleeft in de harten van de Eerbeekse bevolking. Zijn schilderijen geven een prachtig beeld van het dorp en zijn bewoners in een tijd die voor velen alleen nog maar in verhalen en herinneringen voortleeft. Door zijn werk blijft Israels Eerbeek voor altijd verbonden met het Gelderse dorp dat hij zo liefhad.
Conclusie
Israels Eerbeek was een bijzondere kunstenaar met een sterke band met het Gelderse dorp Eerbeek. Zijn schilderijen geven een prachtig beeld van het leven in het dorp in de eerste helft van de twintigste eeuw. Zijn werk is nog steeds geliefd bij kunstliefhebbers over de hele wereld en zijn erfenis leeft voort in Eerbeek zelf. Israels Eerbeek is daarmee niet alleen een belangrijke kunstenaar, maar ook een belangrijk stukje geschiedenis van het dorp waar hij zo van hield.
