De relatie tussen Turkije en Israël is al jarenlang een complexe kwestie. Sinds de opkomst van Recep Tayyip Erdogan als leider van Turkije in 2003, is de relatie tussen de twee landen alleen maar ingewikkelder geworden. Erdogan heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen Israël en zijn beleid ten opzichte van de Palestijnen. In dit artikel zullen we de geschiedenis van de relatie tussen Turkije en Israël onder Erdogan onderzoeken en de huidige stand van zaken bespreken.
De geschiedenis van de relatie tussen Turkije en Israël
De relatie tussen Turkije en Israël begon in de jaren 50 van de vorige eeuw, toen Turkije een van de eerste landen was die Israël erkende als een onafhankelijke staat. De twee landen hadden een sterke militaire en economische samenwerking, en Israël was een belangrijke leverancier van wapens en technologie aan Turkije.
De relatie tussen Turkije en Israël bereikte echter een dieptepunt in 2010, toen Israël een militaire operatie uitvoerde tegen een konvooi van schepen die hulpgoederen naar de Gazastrook brachten. Negen Turkse activisten werden gedood tijdens de operatie, wat leidde tot een ernstige diplomatieke crisis tussen de twee landen.
Sindsdien is de relatie tussen Turkije en Israël nooit meer hetzelfde geweest. Erdogan heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen Israël en zijn beleid ten opzichte van de Palestijnen, en heeft de banden tussen Turkije en Israël geleidelijk afgebouwd.
Erdogan’s kritiek op Israël
Erdogan heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen Israël en zijn beleid ten opzichte van de Palestijnen. Hij heeft Israël beschuldigd van het plegen van oorlogsmisdaden en het schenden van de mensenrechten van de Palestijnen. Hij heeft ook kritiek geuit op de Amerikaanse steun voor Israël en heeft opgeroepen tot een einde aan de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden.
Erdogan heeft ook de Israëlische premier Benjamin Netanyahu persoonlijk aangevallen. In 2018 noemde hij Netanyahu een “terrorist” en een “bezetter”, en beschuldigde hij hem van het plegen van “staatsterrorisme”.
De impact van Erdogan’s kritiek op de relatie tussen Turkije en Israël
Erdogan’s kritiek op Israël heeft de relatie tussen Turkije en Israël aanzienlijk beïnvloed. De twee landen hebben hun diplomatieke betrekkingen verbroken en hebben hun economische en militaire samenwerking afgebouwd. Turkije heeft ook zijn steun voor de Palestijnse zaak versterkt en heeft zich aangesloten bij internationale inspanningen om de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden te beëindigen.
De relatie tussen Turkije en Israël is echter niet volledig verbroken. De twee landen hebben nog steeds handelsbetrekkingen en er zijn nog steeds Turkse bedrijven die zaken doen in Israël. Bovendien hebben de twee landen nog steeds een gemeenschappelijke vijand in de vorm van Iran, wat zou kunnen leiden tot een hernieuwde samenwerking in de toekomst.
De toekomst van de relatie tussen Turkije en Israël
De toekomst van de relatie tussen Turkije en Israël blijft onzeker. Erdogan heeft herhaaldelijk aangegeven dat hij niet van plan is om de banden met Israël te herstellen, tenzij Israël zijn beleid ten opzichte van de Palestijnen verandert. Israël heeft echter geen tekenen gegeven dat het bereid is om concessies te doen op dit gebied.
Er zijn echter enkele tekenen van hoop. In 2016 hebben Turkije en Israël een overeenkomst gesloten om hun diplomatieke betrekkingen te herstellen en hun economische en militaire samenwerking te hervatten. Hoewel deze overeenkomst niet heeft geleid tot een volledige normalisatie van de relatie tussen de twee landen, is het een stap in de goede richting.
Conclusie
De relatie tussen Turkije en Israël is al jarenlang een complexe kwestie, en de opkomst van Erdogan als leider van Turkije heeft de zaken alleen maar ingewikkelder gemaakt. Erdogan heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen Israël en zijn beleid ten opzichte van de Palestijnen, wat heeft geleid tot een ernstige diplomatieke crisis tussen de twee landen. Hoewel de relatie tussen Turkije en Israël nog steeds gespannen is, zijn er enkele tekenen van hoop voor de toekomst.
