Israël en de Europese Unie (EU) hebben een complexe relatie die teruggaat tot de oprichting van de staat Israël in 1948. Hoewel Israël geen lid is van de EU, heeft het land wel een speciale relatie met de EU op het gebied van handel, politiek en veiligheid. In dit artikel zullen we de geschiedenis van de relatie tussen Israël en de EU onderzoeken en de huidige stand van zaken bespreken.
Geschiedenis van de relatie tussen Israël en de EU
De relatie tussen Israël en de EU begon in de jaren 50 van de vorige eeuw, toen Europese landen begonnen met het verlenen van ontwikkelingshulp aan Israël. In 1964 werd Israël de eerste niet-Europese staat die een associatieovereenkomst met de Europese Economische Gemeenschap (EEG) ondertekende. Deze overeenkomst voorzag in een vrijhandelszone tussen Israël en de EEG-landen en legde de basis voor verdere samenwerking op politiek en economisch gebied.
De relatie tussen Israël en de EU werd echter gecompliceerder na de Zesdaagse Oorlog van 1967, toen Israël de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem veroverde. De EU veroordeelde deze actie en riep op tot de terugtrekking van Israël uit de bezette gebieden. Sindsdien heeft de EU herhaaldelijk kritiek geuit op het Israëlische beleid ten aanzien van de Palestijnen en heeft het geprobeerd om een rol te spelen in het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen.
In 1995 werd de associatieovereenkomst tussen Israël en de EU geüpgraded tot een partnerschapsovereenkomst, die voorzag in nauwere samenwerking op het gebied van politiek, economie, wetenschap en cultuur. In 2000 werd de EU de grootste donor van ontwikkelingshulp aan de Palestijnen en begon het met het financieren van projecten in de bezette gebieden.
De huidige stand van zaken
De relatie tussen Israël en de EU is de afgelopen jaren verslechterd als gevolg van het Israëlische beleid ten aanzien van de Palestijnen en de uitbreiding van Israëlische nederzettingen in de bezette gebieden. In 2013 publiceerde de EU richtlijnen die bepalen dat Israëlische entiteiten die actief zijn in de bezette gebieden geen toegang hebben tot EU-financiering, samenwerking of prijzen. Israël heeft deze richtlijnen scherp veroordeeld en beschuldigt de EU van het voeren van een anti-Israëlische agenda.
De EU heeft ook kritiek geuit op de Israëlische wetgeving die de status van Jeruzalem als ondeelbare hoofdstad van Israël bevestigt en de bouw van nederzettingen in Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. De EU heeft herhaaldelijk opgeroepen tot een tweestatenoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict en heeft geprobeerd om een rol te spelen in het vredesproces.
Israël heeft echter ook voordelen van de relatie met de EU. Israël is een belangrijke handelspartner van de EU en exporteert voornamelijk hoogwaardige technologieproducten naar Europa. Israël is ook een belangrijke partner van de EU op het gebied van veiligheid en terrorismebestrijding. Israëlische bedrijven werken samen met Europese bedrijven op het gebied van defensie en veiligheid en Israëlische inlichtingendiensten werken samen met Europese inlichtingendiensten om terrorisme te bestrijden.
Conclusie
De relatie tussen Israël en de EU is complex en wordt beïnvloed door politieke, economische en veiligheidsfactoren. Hoewel de EU kritiek heeft op het Israëlische beleid ten aanzien van de Palestijnen en de uitbreiding van Israëlische nederzettingen in de bezette gebieden, heeft Israël ook voordelen van de relatie met de EU op het gebied van handel en veiligheid. Het is belangrijk dat beide partijen blijven samenwerken om de relatie te verbeteren en om een oplossing te vinden voor het Israëlisch-Palestijnse conflict.
