De Israel War in 1973, ook wel bekend als de Yom Kippoer-oorlog, was een militair conflict tussen Israël en een coalitie van Arabische staten, waaronder Egypte en Syrië. De oorlog begon op 6 oktober 1973, op de heiligste dag van het Joodse jaar, en duurde tot 25 oktober 1973.
Achtergrond
De oorlog begon als gevolg van de spanningen tussen Israël en de Arabische wereld. In 1967 had Israël de Zesdaagse Oorlog gewonnen en had het de controle over de Sinaï-woestijn, de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem overgenomen. Dit leidde tot een toename van de spanningen tussen Israël en de Arabische wereld, die zich bedreigd voelde door de groeiende macht van Israël.
In 1971 had Egypte een nieuwe president, Anwar Sadat, die vastbesloten was om de Sinaï-woestijn terug te krijgen. Hij begon met het opbouwen van zijn leger en het aanschaffen van nieuwe wapens uit de Sovjet-Unie. Syrië, dat ook een conflict had met Israël over de Golanhoogten, sloot zich aan bij Egypte en vormde een coalitie tegen Israël.
De Oorlog
Op 6 oktober 1973, op de heiligste dag van het Joodse jaar, lanceerden Egypte en Syrië een verrassingsaanval op Israël. Egypte viel de Sinaï-woestijn binnen en Syrië viel de Golanhoogten aan. De Arabische legers hadden de steun van Irak, Jordanië, Saoedi-Arabië, Koeweit, Algerije, Libië, Tunesië, Soedan en Marokko.
Israël was verrast door de aanval en leed aanvankelijk zware verliezen. De Arabische legers boekten aanvankelijk succes en veroverden grote delen van de Sinaï-woestijn en de Golanhoogten. Israëlische troepen werden omsingeld en dreigden vernietigd te worden.
Israël reageerde snel en begon met het mobiliseren van zijn reserves en het opbouwen van zijn leger. Het lanceerde een tegenaanval en begon terrein terug te winnen. Israëlische troepen staken de Suezkanaal over en omsingelden het Egyptische Derde Leger. Op de Golanhoogten slaagde Israël erin om de Syrische troepen terug te dringen.
De Verenigde Staten en de Sovjet-Unie bemiddelden in het conflict en slaagden erin om een staakt-het-vuren te bereiken op 25 oktober 1973. Het conflict had aan beide zijden zware verliezen veroorzaakt. Israël verloor ongeveer 2.500 soldaten en Egypte en Syrië verloren ongeveer 18.000 soldaten.
Gevolgen
De oorlog had verschillende gevolgen voor de betrokken partijen. Israël slaagde erin om zijn territorium te behouden en zijn militaire superioriteit te handhaven. Egypte en Syrië slaagden er niet in om hun doelen te bereiken, maar slaagden er wel in om Israël te laten zien dat ze bereid waren om te vechten voor hun rechten.
De oorlog had ook gevolgen voor de internationale gemeenschap. Het conflict leidde tot een olie-embargo tegen landen die Israël steunden, waaronder de Verenigde Staten en Nederland. Dit leidde tot een economische crisis in veel landen en verhoogde de prijzen van olie wereldwijd.
De oorlog had ook politieke gevolgen. Egypte en Israël begonnen met onderhandelingen over vrede en slaagden erin om in 1979 een vredesverdrag te sluiten. Dit leidde tot de terugtrekking van Israël uit de Sinaï-woestijn en de normalisatie van de betrekkingen tussen Egypte en Israël.
Conclusie
De Israel War in 1973 was een belangrijk conflict in de geschiedenis van het Midden-Oosten. Het leidde tot zware verliezen aan beide zijden en had gevolgen voor de internationale gemeenschap. Het conflict leidde uiteindelijk tot onderhandelingen over vrede tussen Egypte en Israël en de normalisatie van de betrekkingen tussen de twee landen.
