Het conflict tussen Palestina en Israël is een van de langstlopende conflicten in de geschiedenis van de mensheid. Het begon in de late 19e eeuw, toen Joodse immigranten zich begonnen te vestigen in Palestina, dat toen onderdeel was van het Ottomaanse Rijk. De immigratie van Joden naar Palestina nam toe na de Eerste Wereldoorlog, toen het gebied onder Brits mandaat kwam te staan. Na de Tweede Wereldoorlog werd de roep om een Joodse staat steeds luider, en in 1948 werd de staat Israël uitgeroepen. Dit leidde tot een oorlog tussen Israël en de Arabische buurlanden, waarbij honderdduizenden Palestijnen vluchtten of werden verdreven uit hun huizen.
De bezetting van de Westelijke Jordaanoever en Gaza
Na de oorlog van 1967 bezette Israël de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook, die tot dan toe onder Jordaanse en Egyptische controle stonden. Sindsdien heeft Israël de controle over deze gebieden behouden, ondanks internationale veroordelingen en resoluties van de Verenigde Naties die Israël oproepen zich terug te trekken. De bezetting heeft geleid tot talloze schendingen van de mensenrechten van de Palestijnen, waaronder de bouw van nederzettingen op Palestijns land, de vernietiging van Palestijnse huizen en infrastructuur, en de bouw van een muur die Palestijnse dorpen en steden van elkaar scheidt.
De Oslo-akkoorden en de tweestatenoplossing
In de jaren negentig werden de Oslo-akkoorden gesloten tussen Israël en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO), waarbij werd afgesproken dat er een Palestijnse staat zou worden opgericht naast Israël. Deze tweestatenoplossing werd gezien als de beste manier om het conflict op te lossen, maar de uitvoering ervan is tot op heden niet gelukt. De bouw van nederzettingen op Palestijns land en de voortdurende bezetting van de Westelijke Jordaanoever en Gaza hebben de mogelijkheid van een levensvatbare Palestijnse staat steeds verder ondermijnd.
De rol van de internationale gemeenschap
De internationale gemeenschap heeft zich al decennialang bemoeid met het conflict tussen Israël en Palestina, maar tot op heden heeft dit niet geleid tot een oplossing. De Verenigde Staten hebben traditioneel een sterke band met Israël en hebben zich vaak opgesteld als bemiddelaar in het conflict, maar de regering-Trump heeft zich teruggetrokken uit de rol van bemiddelaar en heeft de Israëlische nederzettingenpolitiek gesteund. De Europese Unie heeft zich daarentegen vaak uitgesproken tegen de Israëlische bezetting en heeft geprobeerd druk uit te oefenen op Israël om zich terug te trekken uit de bezette gebieden.
De toekomst van Palestina en Israël
De toekomst van Palestina en Israël blijft onzeker. De tweestatenoplossing lijkt steeds verder weg, en sommige Palestijnen en Israëli’s pleiten voor een eenstaatoplossing waarbij Joden en Palestijnen gelijke rechten hebben. Anderen vrezen dat dit tot nog meer conflict en geweld zal leiden. Het is duidelijk dat er een politieke oplossing nodig is die recht doet aan de rechten en belangen van zowel de Palestijnen als de Israëli’s. Dit zal alleen mogelijk zijn als beide partijen bereid zijn tot compromissen en als de internationale gemeenschap zich blijft inzetten voor een rechtvaardige en duurzame oplossing van het conflict.
