De positie van de premier van Israël is een van de belangrijkste politieke functies in het land. De premier is de leider van de regering en heeft de verantwoordelijkheid om het land te leiden en te vertegenwoordigen op het wereldtoneel. Voordat Benjamin Netanyahu de huidige premier van Israël werd, waren er verschillende andere leiders die deze functie hebben bekleed. In dit artikel zullen we kijken naar de premiers van Israël voor Netanyahu en hun prestaties tijdens hun ambtstermijn.
David Ben-Gurion
David Ben-Gurion was de eerste premier van Israël en diende van 1948 tot 1953 en van 1955 tot 1963. Hij was een van de belangrijkste leiders van de Zionistische beweging en speelde een cruciale rol bij het oprichten van de staat Israël. Tijdens zijn ambtstermijn als premier richtte hij zich op het opbouwen van de economie en het versterken van de defensie van het land. Hij was ook verantwoordelijk voor het opzetten van de Israëlische geheime dienst, de Mossad.
Ben-Gurion was een controversiële figuur en zijn beleid werd vaak bekritiseerd. Hij was een voorstander van het gebruik van militaire macht om de veiligheid van Israël te waarborgen en was betrokken bij verschillende militaire conflicten, waaronder de Suez-crisis in 1956. Hij trad af als premier in 1963, maar keerde terug naar de politiek in 1965 als leider van de Rafi-partij.
Moshe Sharett
Moshe Sharett was de tweede premier van Israël en diende van 1953 tot 1955. Hij was een van de oprichters van de staat Israël en speelde een belangrijke rol bij het opzetten van de diplomatieke betrekkingen met andere landen. Tijdens zijn ambtstermijn richtte hij zich op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land en het verbeteren van de relaties met de Arabische buurlanden.
Sharett was een voorstander van een vreedzame oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict en was betrokken bij verschillende vredesinitiatieven. Hij trad af als premier in 1955 vanwege meningsverschillen met David Ben-Gurion over het gebruik van militaire macht.
Levi Eshkol
Levi Eshkol was de derde premier van Israël en diende van 1963 tot 1969. Hij was een belangrijke figuur in de Israëlische politiek en was betrokken bij de oprichting van de staat Israël. Tijdens zijn ambtstermijn richtte hij zich op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land en het verbeteren van de relaties met de Arabische buurlanden.
Eshkol was ook betrokken bij de Zesdaagse Oorlog in 1967, waarbij Israël de controle over de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook, de Sinaï en de Golanhoogten overnam. Hij overleed in 1969 tijdens zijn ambtstermijn als premier.
Golda Meir
Golda Meir was de vierde premier van Israël en diende van 1969 tot 1974. Ze was de eerste vrouwelijke premier van Israël en een van de weinige vrouwelijke leiders in de wereld op dat moment. Tijdens haar ambtstermijn richtte ze zich op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land en het verbeteren van de relaties met de Arabische buurlanden.
Meir was ook betrokken bij de Jom Kipoeroorlog in 1973, waarbij Israël werd aangevallen door Egypte en Syrië. Ze trad af als premier in 1974 vanwege de kritiek op haar beleid tijdens de oorlog.
Yitzhak Rabin
Yitzhak Rabin was de vijfde premier van Israël en diende van 1974 tot 1977 en van 1992 tot 1995. Hij was een belangrijke figuur in de Israëlische politiek en was betrokken bij verschillende militaire conflicten, waaronder de Zesdaagse Oorlog en de Jom Kipoeroorlog. Tijdens zijn ambtstermijn richtte hij zich op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land en het verbeteren van de relaties met de Arabische buurlanden.
Rabin was ook betrokken bij de Oslo-akkoorden in 1993, waarbij Israël en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) overeenkwamen om vredesbesprekingen te houden. Hij ontving de Nobelprijs voor de Vrede in 1994 voor zijn inspanningen om vrede te bereiken in het Midden-Oosten. Hij werd vermoord in 1995 door een extremistische Joodse nationalist.
Shimon Peres
Shimon Peres was de zesde premier van Israël en diende van 1984 tot 1986 en van 1995 tot 1996. Hij was een belangrijke figuur in de Israëlische politiek en was betrokken bij verschillende vredesinitiatieven, waaronder de Oslo-akkoorden. Tijdens zijn ambtstermijn richtte hij zich op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land en het verbeteren van de relaties met de Arabische buurlanden.
Peres was ook betrokken bij de oprichting van de Israëlische nucleaire capaciteit en ontving de Nobelprijs voor de Vrede in 1994 samen met Yitzhak Rabin en Yasser Arafat voor hun inspanningen om vrede te bereiken in het Midden-Oosten. Hij overleed in 2016 op 93-jarige leeftijd.
Conclusie
De premiers van Israël voor Benjamin Netanyahu hebben allemaal een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van het land. Ze hebben zich gericht op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land en het verbeteren van de relaties met de Arabische buurlanden. Ze waren ook betrokken bij verschillende militaire conflicten en vredesinitiatieven.
David Ben-Gurion was de oprichter van de staat Israël en richtte zich op het opbouwen van de economie en het versterken van de defensie van het land. Moshe Sharett was een voorstander van een vreedzame oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict en was betrokken bij verschillende vredesinitiatieven. Levi Eshkol richtte zich op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land en was betrokken bij de Zesdaagse Oorlog. Golda Meir was de eerste vrouwelijke premier van Israël en richtte zich op het bevorderen van de economische ontwikkeling van het land. Yitzhak Rabin was betrokken bij verschillende militaire conflicten en vredesinitiatieven en ontving de Nobelprijs voor de Vrede. Shimon Peres was betrokken bij verschillende vredesinitiatieven en ontving ook de Nobelprijs voor de Vrede.
De premiers van Israël hebben allemaal een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van het land en hebben bijgedragen aan de ontwikkeling en veiligheid van Israël. Hun prestaties en beleid hebben een blijvende impact gehad op het land en de regio.
